De Hubert kummt friäher vum Schaffe heim un verwischt sinni Renat im Bett mit sinnem beschde Freund, im Volker. Ganz ruhig sait er: „Volker! Kumm mit ins Wohnzimmer! Mir miän uns duelliere!“ Im Wohnzimmer sait er dann: „Horch her! Ich mach jetzt do kei großer Lade…ich hol minner Revolver, schieß zweimol in d’Luft, mir schmisse uns uff de Bode, un dann sähne mer jo, zu wem d’Renat zerschd rennt, wenn sie kummt!“ De Hubert schießt zweimol, sie liege hii…d’Renat kummt ins Wohnzimmer, schaut sich alles an, geht gmietlich an s’Telefon, wählt, wartet ä bissli un schnurrt dann ins Telefon: „Hallo Rainer! Wenn der grad ä bissli Zit hesch…ich hab sturmfreii Budi!“